Beste mensen aan het thuisfront

Zo nu weer even een update uit het verre oosten. Waar dit verhaal wordt getypt met een gezonde kater op de bank. Na een geslaagd weekeind. Nu staat dit het meest vers in mijn geheugen dus zal ik hier dan ook maar even mee beginnen.
Van het weekeind ben ik vrijdag gewoon vroeg naar bed geweest. Waarna ik samen met mes souvenirs ben wezen kopen. Maar ik kon er niet veel leuke vinden helaas. Maar wat kleine dingen zijn wel weer gekocht.
In de middag ging Jessica met wat expad vrouwen een vrouwen avond houden. Dus had ik het rijk alleen. Ik ben met tim en frank naar een openlucht zwembad geweest in het noorden van kunming. Dat was echt helemaal goud lekker zonnen (het was 35 graden die dag). Beetje afkoelen en dan weer bakken.
Daarna zijn we naar de kroeg geweest. Daar schoof Richard ook nog aan wel een barre man die een beetje hetzelfde gedrag vertoont als de Richard uit het hok. De avond liep behoorlijk uit de hand en we hadden veelsteveel gedronken maar het was echt superdik.

De week ervoor was het ook ongeveer zoiets. Roxi (vrouw van Cok) vierde haar verjaardag. Dus ze hadden een terras afgehuurd en een hooplui uitgenodigd. Om ook deze avond even kort samen te vatten. Ik stond op een gegeven moment op de tafel te dansen in een club met Cok. ook heb ik een emmer ijs in Cok zijn broek gegooid. Dit gebeurde een beetje aan het einde van de avond. Ik heb echt in tijden niet zo hard gelachen. Echt een top avond.

Verder waren natuurlijk die gasten van decorum over van de week. Dus vijf tuinders die even kwamen kijken of China wat was voor hun bedrijf. Dat was echt lache. We zijn toen naar een karaokebar geweest waar het dak eraf ging. De details zal ik jullie besparen maar het was echt lache.

Nu ben ik weer het volgende bezoek aan het voorbereiden. Dat betekend het bezoek van Nic en Arie. Dus dat zal ook wel weer leuk worden en leerzaam.
Nu werk ik in de tuin maar ik ben er weinig te vinden. Ik merk wel sterk dat ik een echte kantoor tijger ben. Altijd als arie er is gaan ze uitgebreid rondjes lopen in de kas. Meestal ga ik dan gewoon beetje mail wegwerken of iets anders doen. Vaak komt nic er dan bij zitten die is ook niet echt een kas mens. Gelukkig wordt dit ook totaal niet van mij verwacht. Dus wat dat te gaat loopt het wel. Maar ik ga denk nog wel een keertje vragen wat ze hier nou precies van vinden.

Nu weer genoeg over mijn avond gedrag hierzo. Even wat nieuwe wetenswaardigheden over China.

Laatst had ik het met Cok over blik op de weg. Nu hebben ze dit in China niet. Maar volgens mij zou dit echt een gat in de markt zijn. Wat al die lui hier uitspoken in het verkeer dat is echt ongelofelijk. Afslag gemist op de snelweg? Dan keer je natuurlijk om en rij je weer terug.
Mensen die lopen op de snelweg en ook auto die even parkeren net na een bocht het kan allemaal hierzo. Ook zijn Chinezen heel rusten en beleeft maar echt horken in het verkeer jonge elkaar afsnijden en geen ruimte geven enzo. Heel bizar om allemaal te zien.

Ook hebben ze hier een doden herdenking. Dan maken ze zoveel mogelijk geluid met zijn alleen. Dus iedereen toetert en slaan op pannen enzo. Wel apart dat wij 2 minuten stilte in acht nemen en dat dit hier zo anders geuit wordt. Dan merk je wel echt dat ze hierzo echt wel heel anders zijn hoor.

Ook zijn veel Chinezen Chr wereldvreemd. Turkije hebben de meeste mensen hier nog niet eerder van gehoord zegmaar. Al moet ik zeggen dat veel mensen buiten amerika weinig landen kennen. Wat landen in Azië en dan houdt het echt wel een beetje op. Ik weet niet precies hoe dit komt. Maar ik denk dat er weinig interesse is om dit te leren en onthouden. Maargoed ik ben verder ook geen expert hierin.

Zo nu pak ik de pen maar weer op na een kleine twee weken. Dit verslag wilde ik eigenlijk plaatsen voordat ik naar Nederland vertrok. Maar helaas was dit niet meer gelukt.

Nou ik ben nu weer aan de tweede week terug in Kunming begonnen. Waarbij het toch wel erg vreemd was om terug te zijn. Het is opzich wel gezellig in Kunming maar uiteraard niets vergeleken bij de gezelligheid van thuis. Na een erg gezellige/emotionele week is dat wel echt van rennen naar lopen gaan.

Allereerst om een korte samenvatting te geven van het bezoek aan Nederland heel erg indrukwekkend. Ik ging terug voor opa Samwel die ernstig ziek was. Waarbij ik echt niet veel later terug had moeten komen. Ik heb nog een aantal dagen mogen genieten van deze geweldige man. Iets waar ik erg dankbaar naar terugkijk.

Ook heb ik met vrienden afgesproken en bijgepraat. Wat erg gezellig was. Het betekende wel late avonden en ik moet zeggen dat ik de hele week een zondagochtend gevoel heb gehad. Uiteraard werd er dan overdag weer gewerkt en ook weer tijd gestoken in mijn studie. Wat allebei hard nodig was.

Het is ietwat kort dit stukje Nederland maar ik ben bang dat jullie de verhalen al kennen. Want de meeste van jullie ben ik daar tegengekomen of heb ik uitgebreid gesproken.

Nou maar nu beginnen normale werk weer. Morgen moet ik wat its alive sollicitatiebrieven screenen. Wel een leuk project en het is ook erg leuk om iemand zo een kans te geven. Toch wel een vetten vakantie voor nop. Ook wel leuk is dat china echt de meeste aanmeldingen heeft binnengesleept. Waarschijnlijk toch stiekem wel een plek die mensen kent.

Ook l leuk is dat iedereen (alle Chinese managers) bij ons op het kantoor komen zitten. Dus iedereen bij elkaar. Uiteraard betekend dit wel dat het proppen wordt voor sommige afdelingen. Maar dit maakt niet zoveel uit want deze jongen heeft gewoon een kantoor voor zichzelf geregeld. Het is iets kleiner als mijn vorige kantoor (waar ik ook alleen zat) maar het is wel zonniger en dat is wel fijn.
Verder regent het hier nu al twee weken (regenseizoen) en dat is wel een beetje jammer. Normaal kon ik lekker tussen de middag een uurtje in 30 graden zon lekker bakken maar dat is er nu even niet bij. Maargoed nu is het hopen geblazen dat dit eerdaags weer wat bijtrekt. Opzichzelfstaand heb ik hier wel goede hoop op. Kunming is tenslotte wel de stad van de eeuwige lente.

Van het weekeind ga ik even een mountainbike scoren. Dan kan ik wat meer de bergen in rondom kunming. Want ik merk wel dat het weinig sporten niet helemaal mijn ding is. Het begint een beetje te kriebelen om weer wat te gaan doen.

Nou maar ik ga denk ik dat ik er voor dit verhaal weer even een eind aan brei voordat dit een boek wordt.

Groeten uit echt verre oosten.